اثر تنش شوری بر رشد دو گونه وحشی و دو ژنوتیپ ‏از گونه اهلی بادام (Amygdalus lycioides, A. scoparia, Prunus dulcis (Mill) D. A. (Webb

اثر پنج سطح نمک‌ بر چهار ژنوتیپ مختلف‌ بادام‌ در قالب‌ آزمایش‌های فاکتوریل‌ با طرح‌ پایه‌ بلوک‌ کامل‌ تصادفی‌ مورد بررسی‌ قرار گرفت‌. شوری در 5 سطح صفر (آب مقطر)، 500، 1200، 2000 و 3000 میلی‌گرم در لیتر از نمک‌های‌ کلرور سدیم و کلرور کلسیم‌ به‌ نسبت‌ مساوی اعمال گردید و بادام‌ شامل گونه‌های‌ A. scoparia، A. lycioides و Prunus dulcis‌) ژنوتیپ‌ به‌ شماره‌های‌ 1 و 2 ) بود. از شن شسته شده به‌عنوان بستر کاشت استفاده شد و آبیاری با آب شور زمانی که ارتفاع نهال‌ها به 15 سانتی‌متر رسید، انجام گردید. وضعیت‌ ظاهری‌، درصد زنده‌مانی‌، طول و قطر نهال‌ها، تعداد برگ‌، ضخامت‌ برگ‌ و وزن‌ خشک‌ شاخه‌، ریشه، ساقه‌ و برگ‌ هر 15 روز اندازه‌گیری‌ شد. طول و قطر نهال‌ها، وزن خشک برگ، ساقه و ریشه با افزایش شوری کاهش پیدا نمود. اثر شوری با سوختگی حاشیه برگ آغاز شده، بعد به داخل برگ توسعه یافته و درنهایت، خشکی برگ و ریزش آنها را به‌دنبال داشت. غلظت بیش از 1200 میلی‌گرم در لیتر نمک در ابتدای رشد، سبب آسیب جدی و کاهش شدید رشد شده و درنهایت، خشکی تمام ژنوتیپ‌ها را به‌دنبال داشت. در غلظت پایین نمک، بادام‌های اهلی رشد بیشتری نسبت به ژنوتیپ‌های وحشی داشته، ولی در غلظت 1200 میلی‌گرم در لیتر نمک، بادام لیسیوئیدس نسبت به ژنوتیپ‌های اهلی بادام رشد بیشتری داشت.